کمالگرایی

کمالگرایی در انسان و بررسی ویژگی های آن در انسان

کمالگرایی در انسان و بررسی ویژگی های آن در انسان

کمالگرایی : آیا شما همیشه به دنبال دستیابی به بهترین و کامل ترین ها هستید؟ آیا فکر می کنید که حتی به بهای به خطر افتادن سلامتی تان هر کاری را کامل و بی نقص انجام دهید؟

کمالگرایی

شخص کامل گرا فردی است که هر چیزی که کامل و بی نقص نباشد (طبق استانداردهای کامل طلبی خود) را نمی پذیرد. این افراد معمولا در زندگی خود استاندارد های بسیار بالایی دارند و زندگی در این استاندارد ها برای آنها با نوعی انتقاد و خود ارزیابی یا دیگر ارزیابی شدیدی همراه است.

در این مقاله به یازده نشانه ی افراد کامل گرا اشاره می کنیم:

۱٫ هرگز نباید اشتباه کنند. این افراد هرگاه خطا و کاستی ای می بینند فورا” به سمت آن رفته و در صدد رفع آن بر می آیند.

۲٫ همیشه در اینکه کارها باید به چه شکلی انجام شوند حساسیت به خرج می دهند. تا وقتی که کارها آنطوری که کامل گرایان می خواهند انجام نشده باشند قابل پذیرش نیستند و به همین دلیل اطرافیان آن ها غالبا کار یا زندگی با این افراد را سخت می دانند و از آن ها دور می شوند.

۳٫ دیدگاه یا همه یا هیچ دارند. از نظر این افراد یا همه کار ها را باید خوب انجام داد یا هیچ کاری انجام نداد! هیچ حد متوسطی هم در این میان وجود ندارد. این افراد یا کارها را بسیار خوب انجام می دهند یا اصلا کاری انجام نمی دهند.

۴٫ هدف گرا هستند. آنها فقط به نتیجه ی نهایی اهمیت می دهند و اینکه در این میان چه اتفاقی می افتد یا چه چیزی آن ها به هدف می رساند، اهمیتی ندارد. آن ها فقط می خواهند مطمئن شوند که نتیجه ی نهایی به آن شکلی که می خواهند حاصل شده است وگرنه رنجیده و دلسرد می شوند.

۵٫ خیلی به خود سخت می گیرند. هر وقت که کاری طبق میل آن ها پیش نرود یا خطایی صورت گیرد به شدت خود را مورد مواخذه و سرزنش قرار می دهند. مهم نیست که این اتفاق به خاطر خطای خودشان باشد یا یک اتفاق جزئی یا خارج از کنترل باشد، در نهایت فکر می کنند که اگر هر چیزی کامل و بی نقص نباشد یا خوب پیش نرود، تقصیر آن ها است و آن ها کوتاهی کرده اند.

۶٫ زمانی که به اهداف خود نرسند افسرده می شوند. اغلب گمان می کنند که اگر مسائل طبق استاندارد های کامل آن ها پیش نرود، تقصیر به گردن آن ها است، خود را سرزنش کرده و روحیه ی خود را پایین می آورند، بنابراین، دچار دلسردی، غم و افسردگی می شوند.

۷٫ استاندارد های بسیار بالایی برای خود تعیین می کنند. افراد کامل گرا غالبا بالاترین ها و بهترین ها را برای خود انتخاب می کنند و در این بین هیچ توجهی به توانایی یا امکانات موجود ندارد. این کار موجب افزایش استرس در آن ها می شود.

۸٫ هیچ موفقیتی هیچوقت کافی نیست. هر کاری که انجام دهند معمولا بالاتر از آن نیز وجود دارد و آن ها باید به آن بالاتر دست یابند.

۹٫ انجام کارها را تا زمان «درست» به تعویق می اندازند. بسیاری از افراد کامل گرا همیشه منتظر رسیدن زمان مناسب برای انجام کارها هستند. همیشه فکر می کنند که باید زمانی که آمادگی کامل دارند کاری را شروع کنند تا بتوانند آن کار را با بهترین کیفیت به انجام برسانند. هرچند که این زمان مناسب غالبا هیچوقت نمی آید!

۱۰٫ آن ها دائما در حال یافتن ایراد هستند. زمانی که از نظر دیگران ایراد یا کاستی وجود ندارد، کامل گرایان دنبال ایراد ها گشته و آن ها را می یابند. گاهی این ایراد ها واقعی هستند و گاهی فقط ساخته ی ذهن آن ها.

۱۱٫ زمان زیادی را صرف کامل و بی نقص کردن چیزی می گذرانند. کامل و بی نقص بودن نتیجه ی نهایی و مطلوب افراد کامل گرا است. برای این افراد اصلا غیر عادی نیست که از خواب، خوراک، تفریح، سلامتی و زندگی شخصی خود کم کنند تا کاری را به بالاترین استاندارد و سطح کمال برسانند، در حالی که برای کسانی که کامل گرا نیستند بسیار غیر عادی به نظر می آید.

در نهایت می رسیم به دو نوع کامل گرایی:

کامل گرایی مثبت یا نرمال (سالم)

کامل گرایی منفی (عصبی)

هر ویژگی ای در ما هم می تواند مثبت باشد و هم منفی. زمانی مثبت است که در حد تعادل و قابل مدیریت باشد، اما وقتی از این حد فراتر می رود تبدیل به ویژگی منفی می گردد.

کامل گرایی مثبت یا نرمال به رفتار کامل گرایانه ای می گویند که موجب پیش رفت کامل گرایان می شود.
این رفتار به شخص انگیزه و پشتکار می دهد و بی هدفی را از او دور می کند.

اما همانطور که در قبلا اشاره کردیم، این رفتار می تواند باعث به تعویق انداختن یا فرار از مسئولیت ها و اهداف شود.

این رفتار می تواند موجب خود تخریبی، سرزنش خود و افسردگی گردد، که در این حالات، افراد دچار کامل گرایی منفی می شوند که با نوعی وسواس همراه است.

چگونه از کامل گرایی رها شویم؟

راه کار های زیادی برای تعدیل کامل گرایی وجود دارد. در این مقاله فقط به دو مورد از آن اشاره می کنیم:

۱٫ تفاوت میان کامل گرایی مثبت و منفی را بشناسید.

کامل گرایی عصبی یا منفی موجب می شود که فرد خود را با دستاورد های خود تعریف کند و غالبا از دستاورد های خود احساس شادی نداشته باشد. آن ها به هر بهایی، از سلامتی خود گرفته تا روابط خود، می خواهند که به استانداردهای بالایی که تعیین می کنند برسند.

از طرفی دیگر، کامل گرایی مثبت و سالم استاندارد های بالایی دارند، اما این استاندارد ها به آن ها انگیزه و انرژی حرکت می دهد. آن ها اجازه نمی دهند که شکست ها و کاستی ها معرف هویت ایشان باشد.

۲٫ دیدگاه همه یا هیچ را از ذهن خود پاک کنید.

افکار سیاه و سفید، همه یا هیچ، شکست یا موفقیت، هر کاری را کامل انجام بده یا اصلا انجام نده، همگی بینش های سمی هستند که باید ترک شوند. این افکار واقعی نیستند. هیچ فردی بدون شکست به موفقیت نمی رسد، و هیچ کاری بدون خطا کامل نمی شود.

 

نوشته : خانم میترا فتحی

دکمه بازگشت به بالا