مولیبدن یک ماده معدنی بسیار حیاتی است که نقش مهمی در حفظ سلامت بدن انسان دارد. این ماده معدنی عمدتاً به عنوان کوفاکتور حیاتی آنزیمها در بدن ایفا میکند و در عملکرد صحیح آنزیمها نقش دارد.
این ماده میتواند سوخت و ساز بدن را بالا ببرد و چربی سوز هم هست.
شما میتوانید با استفاده از مقدار بسیار کمی از مولیبدن در رژیم غذایی، به اندازه کافی از سلامتی خودتان مطمئن شوید.
یعنی حتی میزان کمی از آن برای مصرف روزانه کافی است.
مولیبدن در خوراکیهایی مانند تمامی سبزیجات (منظور سبزی خوردن که برگ سبز دارند)، حبوبات مانند نخود، غلات، لوبیا، عدس، آجیل هستند.
علاوه بر این جگر نیز یک منبع بسیار خوبی از مولیبدن است.
گاهی اوقات ممکن است مولیبدن مناسب از طریق خوراکیها به بدن ما نرسد که برای جبران آن میتوانیم از مکملهای آماده هم استفاده کرد.
مطالعات پزشکی نشان داده که کمبود مولیبدن در رژیم غذایی میتواند باعث بروز مشکلاتی برای سلامتی انسان گردد.
در ادامه به این موضوع میپردازیم.
فهرست مطالب
چرا مولیبدن برای سلامتی اینقدر مهم است؟
از نظر علمی مولیبدن یک کاتالیزور برای آنزیمهای مختلف است.
برای درک بهتر لازم است بدانیم کاتالیزور چیست و چه ارتباطی با آنزیمها در بدن دارد؟
کاتالیزور یک ماده یا یک مواد شیمیایی است که در یک واکنش شیمیایی حضور دارد و سرعت و یا کارایی آن را افزایش میدهد، اما خود به تغییر نمیپیوندد و در نهایت بدون تغییر خارج میشود. به عبارت دیگر، کاتالیزورها به عنوان عواملی عمل میکنند که واکنشهای شیمیایی را تسهیل میکنند، اما در خود واکنش شرکت نمیکنند و بعد از اتمام واکنش به صورت اولیه باقی میمانند.
کاتالیزورها معمولاً با کاهش انرژی فعالسازی و یا تغییر مکانیزم واکنش، امکان واکنشهایی را فراهم میکنند که بدون وجود آنها به صورت کندتر یا حتی غیرممکن خواهند بود.
در بدن انسان، کاتالیزورها نقش مهمی در فرآیندهای زیستی ایفا میکنند. این نوع از کاتالیزورها به عنوان آنزیمها شناخته میشوند. آنزیمها پروتئینهایی هستند که واکنشهای شیمیایی در داخل سلولها و بافتهای بدن انسان را تسهیل میکنند.
نقش اصلی آنزیمها عبور از باریکترین مرحلههای واکنشهای شیمیایی با کمترین انرژی فعالسازی ممکن است. این افزایش در سرعت واکنشها به معنای کاهش انرژی مورد نیاز برای انجام آنهاست. بدین ترتیب، آنزیمها به سلولها و بافتهای بدن انسان این امکان را میدهند که واکنشهای شیمیایی ضروری برای حفظ عملکرد سلولی و سیستمهای بیولوژیکی را در زمان مناسب و با کارایی بالا انجام دهند.
به عنوان مثال، آنزیمها در فرآیندهایی همچون هضم مواد غذایی، تولید انرژی از گلوکز، ترکیب DNA، ترکیب پروتئینها، تنظیم فشار خون، تخریب سموم و بسیاری دیگر از واکنشهای حیاتی دخالت دارند. بدون آنزیمها، این واکنشها به سختی یا به طور کامل انجام میشوند و عملکرد بدن به خوبی حفظ نمیشود.
خوب به ادامه مطلب بپردازیم.
همانطور که قبلاً ذکر شد، مولیبدن عملکرد اصلی به عنوان یک کاتالیزور برای آنزیمهای مختلف و کمک به تجزیه پروتئینها و اسیدهای آمینه دارد که برای حفظ سلامت بدن شما ضروری است.
[box type=”info” align=”alignright” class=”” width=”100%”]
به فعال کردن آنزیمهایی که دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی هستند کمک میکند.
آنتی اکسیدانها به مبارزه با رادیکالهای آزاد کمک میکنند که باعث آسیب سلولی میشوند که میتواند منجر به بسیاری از مشکلات سلامتی و بیماریها از جمله سرطان کشنده شود.
[/box]
- خاصیت آنتی اکسیدانی بالای به محافظت از سلولها و DNA شما کمک میکند.
- برای کمک به سلولها در تولید انرژی مورد نیاز برای انجام عملکردها و فرآیندهای بیولوژیکی مختلف در بدن شما ضروری است.
- به دفع مواد زائد از بدن بسیار کمک میکند. این کار را با فعال کردن آنزیمهایی که مسئول حذف مواد زائد از بدن هستند انجام میدهد. همچنین به متابولیسم محصولات جانبی هضم و سایر مواد سمی ایجاد شده در بدن شما کمک میکند، به طوری که به راحتی میتوان آن را فیلتر و حذف کرد.
تا به اینجا فهمیدیم که چرا انقدر مهم و با ارزش است.
حال باید ببینیم چقدر و چطور باید مصرف شود.
به چه مقدار مولیبدن در روز نیاز داریم تا سلامت باشیم؟
به صورت عمومی:
- مردان و زنان : 45 میکروگرم در روز
- دوران بارداری و شیردهی: 50 میکروگرم در روز.
[box type=”note” align=”” class=”” width=”100%”]
نکته: مقدار دوز مصرف هر ماده مکملی باید با نظارت پزشک و داروساز تعیین شود.
[/box]
معمولا مقدار آن که به صورت معمول به بدن انسان میرسد، بیشتر از میزان استاندارد است و کمبود آن بسیار نادر است. زیرا این ماده معدنی حیاتی در بسیاری از خوراکیها یافت میشود. یعنی اگر کسی رژیم سالم غذایی داشته باشد، نباید نگران نرسیدن آن به بدنش باشد.
اما هر ماده مفیدی یک حد مصرف دارد.
[box type=”warning” align=”” class=”” width=”100%”]
هشدار: مصرف بیش از حد مولیبدن یعنی 2000 میکروگرم در روز ممکن است فرد را دچار اختلالات جسمی کند. دوز بالای این ماده اصلا توصیه نمیشود.
[/box]
بهتر است با استفاده از رژیم سالم غذایی و متعادل به جذب آن در بدن کمک کنیم.
در مواردی که پزشک تشخیص فقر مولیبدن بدهد، مجاز هستید مقدار آنرا بر اساس دستور وی افزایش دهید.
تا به اینجا به صورت خلاصه در مورد فواید آن با شما صحبت کردیم.
مولیبدن چه فواید دیگری برای ما دارد؟
فواید کامل مولیبدن برای سلامت
در 23 سال گذشته، دانشمندان تحقیقات فراوانی در زمینه آن انجام دادهاند و نتایج این تحقیقات نشان میدهد که یک ماده معدنی بسیار حیاتی برای حفظ سلامت بدن است.
کمبود آن ممکن است باعث بروز مشکلات مختلف سلامتی شود.
در زیر، برخی از مزایای مولیبدن برای سلامت بیان شده است:
- تقویت عملکرد آنزیمها: به عنوان یک کوفاکتور حیاتی آنزیمهای بدن عمل میکند و در فعالیت آنزیمهای مهمی که در فرآیندهای بیولوژیکی دخیل هستند، نقش دارد.
- کمک به آنتی اکسیدانی: دارای خواصی که میتوانند به مبارزه با رادیکالهای آزاد بپردازند. این ماده معدنی خود آنتی اکسیدان نیست، اما عملکرد آنتی اکسیدانی بدن را به شدت افزایش میدهد و میتواند سلولها و DNA از آسیبهای اکسیداتیو حفاظت کند.
- حفظ سلامت قلب: مصرف آن ممکن است به تنظیم فشار خون و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی کمک کند.
- تقویت سیستم ایمنی: این ماده معدنی میتواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و برای مقابله با عفونتها و بیماریها موثر باشد.
- تنظیم متابولیسم: به متابولیسم کربوهیدرات و چربیها کمک میکند و برای تامین انرژی لازم برای عملکردهای بدنی ضروری است.
- حذف مواد زائد و سمزدایی: با فعالسازی آنزیمهای مسئول حذف مواد زائد از بدن، به تنظیم فرایندهای دفع زبالههای متابولیکی کمک میکند.
- پیشگیری از علائم نقرس: مصرف آن ممکن است علائم نقرس را کاهش دهد و به کنترل این بیماری کمک کند.
- حفاظت از سلولها و DNA: خواص آنتی اکسیدانی آن میتواند سلولها و DNA از آسیبهای اکسیداتیو ناشی از استفاده از فرآیندهای بیولوژیکی حفاظت کند.
- جلوگیری از کمخونی: میتواند تولید گولبولهای قرمز خون را افزایش دهد.
- کاهش دهنده آسم و آلرژی: برای تسکین علائم آسم ناشی از سولفیت ها مفید است.
- افزایش سلامت دندانها: وجود آن باعث استحکام مینای دندانها شده و از شکستن و سوراخشدن آن به شدت جلوگیری میکند.
- مولیبدن برای درمان بیماری ویلسون: میتواند از این بیماری که ناشی از تجمع مس و در نتیجه افزایش سطح مس و سمیت آن در بدن مشخص میشود که باعث به آسیب مغز و کبد و همچنین عوارض عصبی مختلف منجر شود، پیشگیری کند.
- کاهش درد: بسیاری از علائم مرتبط با کمردرد، آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت را بهبود می بخشد.
مولیبدن برای تقویت عملکرد آنزیمها
این ماده در بدن انسان نقش مهمی در تقویت عملکرد برخی آنزیمها دارد. این عنصر شیمیایی به عنوان یک کوفاکتور یا کمککننده به آنزیمها عمل میکند.
نقش اصلی آن در تقویت آنزیمها به شکل زیر است:
- مولیبدن به آنزیمها کمک میکند تا انتقال الکترونها را بین مولکولها به بهترین شکل انجام دهند که به آن اکسایش-اختزال گفته میشود. یعنی انتقال از مولکول اول به مولکول دوم اکسایش و از مولکول دوم به اول اختزال گفته میشود. این ماده به عنوان یک کوفاکتور به آنزیمها کمک میکند این واکنشها را به بهترین شکل انجام دهند.
- تقویت عملکرد آنزیمها: با کمک به آنزیمها، فعالیت آنزیمی را بهبود میبخشد. این بهبود عملکرد آنزیمها به افزایش کارایی و سرعت واکنشهای شیمیایی کمک میکند. به عبارت دیگر، این ماده به آنزیمها قدرت بیشتری در انجام وظایف آنزیمی میدهد.
مولیبدن میتواند تقویتکننده آنتی اکسیدان باشد
گفتیم که این ماده اغلب به عنوان یک کمککننده به آنزیمها در واکنشهای اکسایش-اختزال مورد است.
به عنوان یک آنتیاکسیدان قوی به شمار نمیآید و در واقعیت توانایی ضد اکسیداسیون مستقلی ندارد.
در عمل، مولیبدن به وسیله همکاری با آنزیمها و با کمک آنها در انجام واکنشهای اکسایش-اختزال میتواند در جلوگیری از تشکیل رادیکالهای آزاد و اکسیداتیو مؤثر باشد. که این یعنی کمک به آنتیاکسیدانها.
این فرآیند تقویت عملکرد آنزیمها در فعالیتهای زیستی موثر است و از آسیبهای اکسیداتیو محافظت میکند.
مولیبدن برای حفظ سلامت قلب
مصرف آن میتواند به حفظ سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی کمک کند.
این ادعا بر اساس برخی تحقیقات و مطالعات علمی انجامشده مطرح شده است. البته باید توجه داشت که این مسئله همچنان موضوع تحقیقات بیشتری است و نیاز به تاییدات بیشتر دارد.
در تحقیقات انجامشده، برخی ارتباطات مثبت میان مصرف آن و سلامت قلب مشاهده شده است.
این ممکن است به دلیل نقش مولیبدن در متابولیسم و عملکرد آنزیمهایی باشد که در فرآیندهای مختلفی مانند تنظیم فشار خون و متابولیسم چربیها دخیل هستند.
مثلاً، برخی آنزیمهای مولیبدن در فرآیند تبدیل هموسیستئین به سیستئین (یک اسید آمینه) نقش دارند و افزایش هوموسیستئین میتواند باعث بلوغ عروق خونی شده و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را افزایش دهد.
مولیبدن ممکن است به افزایش فعالیت این آنزیمها و کاهش هموسیستئین در بدن کمک کند.
به هر حال، برای تایید اثرات مثبت مصرف مولیبدن بر سلامت قلب، نیاز به تحقیقات بیشتر و مطالعات کلینیکی بزرگتری داریم.
همچنین، برای داشتن سلامتی قلبی خوب، تغذیه متنوع و متعادل، و سبک زندگی سالم از اهمیت بالایی برخوردارند.
مولیبدن برای تقویت سیستم ایمنی
مولیبدن به عنوان یک ماده معدنی ضروری در جسم انسان نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن ایفا میکند. سیستم ایمنی بدن عبارت است از یک مجموعه از فرآیندهای بیولوژیکی و سلولی که برای مقابله با عفونتها، باکتریها، ویروسها، و مواد خارجی دیگر در بدن وظیفه دارد.
مولیبدن در این فرآیندهای دفاعی بدن میتواند نقشی بازی کند. این عنصر معدنی به عنوان یک کوفاکتور یا کمککننده به آنزیمهایی که در فرآیندهای ایمنی بدن دخیل هستند، عمل میکند.
این آنزیمها برای اجرای واکنشهای بیولوژیکی ضروری هستند و مولیبدن با کمک آنها میتواند فعالیت سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشد.
همانطور که در قسمت قبل گفتیم، در فرآیند تبدیل هموسیستئین به سیستئین که در تنظیم عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد، این ماده به عنوان کوفاکتور آنزیمهای مشارکت دارد.
این تبدیل میتواند به کاهش التهابهای بیماریهای مختلف و تقویت مکانیسمهای دفاعی بدن در مقابل عفونتها کمک کند.
با این وجود، تحقیقات بیشتری نیاز است تا بتوانیم اثرات دقیق تر و جزئیتر آن را بر سیستم ایمنی بدن را مشخص کنیم. همچنین، باید توجه داشت که مولیبدن همواره به تنهایی نمیتواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند، بلکه باید در چارچوب یک رژیم غذایی متنوع و سالم مصرف شود.
مولیبدن تنظیم متابولیسم را بر عهده دارد
مولیبدن در فرآیندهای تبدیل چربیها به انرژی نیز نقش دارد. این فرآیند به تولید انرژی لازم برای عملکردهای بدنی و حفظ سلامت انسان کمک میکند.
به عبارت دیگر، مولیبدن به تعادل و سلامت متابولیسم کربوهیدرات و چربیها کمک کرده و به تامین انرژی مورد نیاز برای عملکردهای بدنی ضروری است.
حذف مواد زائد و سمزدایی به وسیله مولیبدن
استالدئید یک ماده سمی است که به عنوان محصول جانبی قارچها، مخمرها و متابولیسم الکل در بدن شما آزاد می شود.
وجود این ماده در بدن شما احتمال ابتلا به بیماریهایی مانند سرطان را افزایش می دهد.
فشار مضاعفی به کلیهها وارد میکند و همچنین مسئول کند کردن تبدیل اسید لینولئیک به تشکیل اسید گاما لینولنیک (GLA) است که یک اسید چرب بسیار مهم است که دارای اثرات ضد التهابی قوی است و به محافظت از شما در برابر چندین بیماری کمک میکندو مشکلات سلامتی شناخته شده است.
مولیبدن نقش حیاتی در تولید آلدهید اکسیداز دارد که به سم زدایی استالدئید کمک میکند.
به زبان سادهتر، مولیبدن باعث دفع هر گونه مواد زاده و سموم از بدن میباشد که باعث سلامتی هر چه بهتر ارگانهای درگیر بدن میباشد.
پیشگیری از علائم نقرس با مصرف مولیبدن
نقرس یک بیماری التهابی مرتبط با متابولیسم اسید اوریک است که به عملکرد نادرست یا افزایش تولید اسید اوریک در بدن برمیگردد. این بیماری معمولاً با علائمی همچون درد و التهاب مفاصل، ورم مفاصل، و درد شدید مفاصل همراه است. این ماده به عنوان یک ماده معدنی ممکن است در پیشگیری از علائم نقرس و کاهش آن نقش مهمی ایفا کند. این نقش آن در پیشگیری و مدیریت نقرس به عوامل زیر برمیگردد:
- تبدیل اسید اوریک: به عنوان کوفاکتوری در آنزیمهای متعددی عمل میکند که به تبدیل اسید اوریک به مواد غیرضروری در بدن کمک میکنند. با کاهش میزان اسید اوریک در بدن، خطر ایجاد تودههای کریستالی از اسید اوریک در مفاصل کاهش مییابد که باعث علائم نقرس مانند درد و التهاب مفاصل میشوند.
- تنظیم متابولیسم اسید اوریک: به تنظیم متابولیسم اسید اوریک کمک میکند. این متابولیسم شامل فرآیندهایی است که تولید، تخلیه، و تبدیل اسید اوریک در بدن را کنترل میکنند. با کمک آن، میتوان متابولیسم اسید اوریک را بهبود داد و از افزایش نامناسب این اسید جلوگیری کرد.
- کنترل التهاب: نقرس عمدتاً با التهاب مفاصل و بافتهای اطراف آنها همراه است. به عنوان یک آنتیاکسیدان قوی میتواند التهابها را کاهش داده و به کنترل علائم نقرس کمک کند.
مولیبدن برای حفاظت از سلولها و DNA
این ماده در حفاظت از سلولها و DNA از خسارات ناشی از عوامل آسیبرسان مانند اکسیداسیون و تغییرات ژنتیکی نقش دارد.
این ماده معدنی به عنوان یک کمک آنتیاکسیدان عمل میکند و به سلولها کمک میکند تا از آسیبهای اکسیداتیو محافظت شوند.
همچنین، در راهاندازی برخی از فرآیندهای ضروری در سلولها و تعمیر DNA نقش دارد که به حفظ سلامت و کاهش خطر بروز بیماریهای مرتبط با DNA کمک میکند.
مولیبدن به جلوگیری از کم خونی کمک میکند
این ماده ممکن است با کمک به جمعآوری آهن از ذخایر آهن بدن، به پیشگیری از کم خونی کمک کند.
زمانی که سطح گلوبولهای قرمز سالم بدن کاهش مییابد، حمل اکسیژن به میزان کافی به سلولهای بدن هم کاهش پیدا میکند. بدین ترتیب فرد دچار کمخونی میگردد.
کار آن در این میان چیست؟
مولیبدن با کمک گرفتن از ویتامین B2، آهن را با هموگلوبین ادغام میکند که نتیجه آن کمک کردن به تولید گلوبولهای قرمز خون میباشد.
مولیبدن به کاهش آلرژی و آسم کمک میکند
یکسری مواد شیمیایی به نام سولفیدها هستند که در خوراکیهای صنعتی مانند اسنکها و … استفاده میشوند که برای جلوگیری از تغییر رنگ مواد غذایی استفاده میشوند.
یکی از عوارض اصلی و شایع مصرف سولفید در بدن، علائم آسمی مانند خسخس سینه، آلرژی مانند (کهیر، خارش، غش و مشکلات تنفسی) میباشد.
افرادی که به سولفیدها بیشتر از بقیه حساس هستند میتواند این مشکلات را به وجود بیاورد.
شاید در اطرافیان خود کسانی را دیده باشید که با مصرف چیپس، پفک و امثال آن دچار علائم سرما خوردگی (آسم و آلرژی خفیف) میشوند. این به همین دلیل است.
نقش مولیبدن برای کاهش آسم و آلرژی چیست؟
به عنوان یک کوفاکتور برای آنزیم سولفیت اکسیداز عمل میکند که به تجزیه سولفیتی که در داخل بدن تشکیل می شود کمک می کند.
این ماده معدنی سولفیتها را به سولفات هایی تبدیل می کند که برای بدن بی ضرر هستند.
[box type=”info” align=”alignright” class=”” width=”100%”]
کوفاکتور چیست؟
کوفاکتورها یا کوفاکتورها موادی هستند که همراه آنزیمها در واکنشهای شیمیایی حضور دارند و نقش مهمی در فعالیت آنزیمی ایفا میکنند. این مواد برای انجام واکنشهای آنزیمی ضروری هستند و به عنوان کمکهایی به آنزیمها عمل میکنند. کوفاکتورها میتوانند یونها، مولکولهای کوچک غیر پروتئینی، یا یک قسمت از ساختار آنزیم باشند.این کوفاکتورها به آنزیمها کمک میکنند تا واکنشهای شیمیایی را به بهترین شکل انجام دهند و سرعت و کارایی واکنشها را افزایش دهند. بدون وجود کوفاکتورها، بسیاری از واکنشهای آنزیمی به صورت کمی یا حتی کاملاً معتل میشوند.
[/box]
مولیبدن و سلامت دندان
دندان همه انسانها لایه محافظی دارد که به آن مینای دندان گفته میشود.
این ماده به میزان بسیار زیاد در مینای دندان وجود دارد که باعث پیشگیری از پوسیدگی دندانها میگردد.
در واقع، کمبود آن نیز با بروز حفره و پوسیدگی دندان همراه است. بر اساس مطالعات، زمانی که دریافت این ماده معدنی کم باشد، میزان ایجاد حفره ها بیشتر بوده و زمانی که مصرف آن بیشتر بوده، میزان حفره کمتر بوده است.
به دلیل افزایش اثرات فلوراید بر روی دندانها شناخته شده است زیرا ترکیب آن و فلوراید در کمک به سلامت دندان و کاهش حفره های دندان موثرتر از فلوراید به تنهایی است.
مولیبدن برای درمان بیماری ویلسون بسیار موثر است.
زمانی که سطح مس در بدن افزایش پیدا کند، بدن به حالت سمی وارد میشود.
زمانی که بدن سمی شود اولین آسیبها به مغز، کبد و اعصاب وارد میشود.
تتراتیومولیبدات، شکلی از مولیبدن در درمان مسمومیت مس در بیماران مبتلا به بیماری ویلسون بیخطر و مؤثر است.
تتراتیومولیبدات با تشکیل کمپلکسی با پروتئینهای غذا و مس عمل میکند و بنابراین باعث میشود مس جذب خون نشود.
مولیبدن به تسکین درد و درد کمک میکند
طی تحقیقات به عمل آمده، کسانی که به مدت 4 هفته از آن استفاده میکنند، اولا سلامت عمومی بسیار بالایی دارند و دوما تمامی دردهای مرتبط با کمر، آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت در آنها بهبود یافته است.
علائم کمبود مولیبدن در بدن چیست؟
همان طور که در ابتدای مقاله گفتیم بدن انسان به میزان کمی از این ماده حیاتی در طول روز نیاز دارد که معمولا به وسیله خوراکیهای مختلف وارد آن میشود.
اما در موارد ناردی ممکن است به دلیل رژیمها غذایی طولانی مدت بیمارستانی (وریدی از طریق سرم) یا فرد دچار مشکل ژنتیکی باشد که به بدن اجازه نمیدهد مولیبدن را از غذا جذب کند.
[box type=”error” align=”alignright” class=”” width=”100%”]
افرادی که رژیم غذایی آنها عمدتاً از غذاهای تصفیه شده یا فرآوری شده (غذاهای آماده) تشکیل شده است نیز در معرض کمبود آن در بدن خود هستند.
[/box]
همچنین مصرف سطوح بالای گوگرد می تواند باعث کاهش سطح آن شود و ممکن است منجر به کمبود آن شود.
چه چیزی باعث میشود گوگرد زیاد وارد بدن شود؟
مصرف بالای گوگرد در بدن معمولاً به دلایل زیر اتفاق میافتد:
- مصرف زیاد مواد غذایی حاوی گوگرد: برخی مواد غذایی مثل پروتئینهای سرشار از گوگرد، مثل گوشت قرمز، ماهی، تخم مرغ، و سیر، حاوی مقادیر زیادی گوگرد هستند. مصرف افراز این مواد میتواند به مصرف بالای گوگرد در بدن منجر شود.
- داروها و مکملهای غذایی: برخی داروها و مکملهای غذایی حاوی گوگرد هستند. مصرف مداوم این مواد میتواند باعث افزایش گوگرد در بدن شود.
- مواد شیمیایی در محیط کار: افرادی که در محیطهایی کار میکنند که مواد شیمیایی حاوی گوگرد تولید میکنند یا با آنها در تماس هستند، ممکن است به طور مستقیم به گوگرد دسترسی داشته باشند.
- در معرض آلودگی هوا بودن: وارد شدن به هوای حاوی ذرات معلق گوگرد، مثلاً در معادن گوگرد، نیروگاههای حرارتی یا صنایع شیمیایی، میتواند باعث جذب گوگرد توسط ریهها و دستگاه تنفسی شود.
- بیماریهای خاص: برخی بیماریها و اختلالات ایمنی مانند نقرس و بیماری ویلسون ممکن است باعث افزایش مصرف گوگرد در بدن شوند.
علائم کمبود مولیبدن چه هستند؟
معمولا افرادی که دچاز شب کوری، افزایش ناگهانی ضربان قلب، تعداد تنفس بالاتر از حد معمول، ناتوانیها جنسی در افراد مسن، مشکلات دهان، دندان و لثه، حساسیت به سولفیت و … هستند، باید از نظر فقر مولیبدن مورد بررسی قرار بگیرند.
عوارض مصرف بیش از حد مولیبدن چیست؟
معمولاً به عنوان یک ماده معدنی بی خطر در نظر گرفته می شود زیرا شواهد زیادی برای سمیت آن وجود ندارد.
با این حال، مصرف بیش از حد (بیش از 10 میلی گرم در روز) برای طولانی مدت ممکن است بدن را سمی کرده و باعث علائمی مشابه نقرس مانند درد و التهاب مفاصل شود.
برخی از علائم دیگر مرتبط با مصرف بیش از حد و مسمومیت شامل بثورات پوستی، سرگیجه و خستگی است.
همان طور که گفتیم اگر مولیبدن در بدن زیاد باشد، متابولیسم مس دچار اشکال شده و میتواند باعث کمبود این فلز در بدن گردد.
کمبود غیر معمول مس احتمالاً تعداد گلبول های قرمز یا گلبول های سفید خون را کاهش می دهد.
در انتهای این مقاله باید خدمت شما عرض کنم که برای سلامت ماندن بهتر است از سبزیها و خوراکیهای تازه استفاده کنید. مصرف همه گروههای غذایی را در برنامه خود داشته باشید.
اگر هر یک از علائم گفته شده را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
دستاوردهای شما از این مقاله
[box type=”shadow” align=”alignright” class=”” width=”100%”]سایه[/box]
[box type=”info” align=”alignright” class=”” width=”100%”]اطلاعات[/box]
[box type=”success” align=”alignright” class=”” width=”100%”]موفقیت[/box]
[box type=”warning” align=”” class=”” width=”100%”]هشدار[/box]
[box type=”error” align=”alignright” class=”” width=”100%”]خطا[/box]
[box type=”note” align=”” class=”” width=”100%”]نکته[/box]